Small town, creepy town - Prolog

 

Prolog

Małe miasteczka. Jakie one są? Każdy ma swoje własne zdanie na ich temat i wyobraża je sobie różnie. Jednak w każdym z tych przypuszczeń jest na pewno ziarno prawda, niczym w plotkach. To małe miasteczko, do którego się udajemy, nie różni się niczym od innych małych miasteczek. Liczy sobie niespełna osiemset mieszkańców. Jego populacja składa się głównie z ludzi starych lub młodych. Czym jeszcze cechuje się małe miasteczko jak to? Jest tutaj spokojnie. Czasami, według niektórych, zbyt spokojnie. Jest to ten rodzaj ciszy przed burzą, mimo to ta nie nadchodzi nieprzerwanie od kilkunastu lat. Ludzie rodzą się w tym miasteczku, żyją w nim i w nim umierają. Liczba urodzin równa się licznie zgonów. Dla mieszkańców tego miasteczka, jest to niemal raj. Nikomu nie jest w głowie, aby je opuszczać. W końcu kto chce wyjeżdżać do betonowej dżungli, podczas gdy mogą żyć wolni w niewielkim miasteczku, położonym sześć godzin jazdy od jakiegokolwiek większego miasta. Mają swoje jezioro, gdzie co piątek rybak sprzedaje złowione i obrobione ryby. Mają własną farmę i mleko, prowadzone przez Dunnela i jego syna. W miasteczku znajdował się posterunek policji, ratusz, kilka knajp i dwie szkoły. Pracy zawsze jest tyle, ile rąk do wykonywania jej. Ludzie są zawsze dla siebie uprzejmi, każdy każdego znał, chociaż z widzenia. Zbiorowiskiem dla plotek i spotkań towarzyskich jest kościół lub targ w niedziele, kiedy kury domowe spotykały się ze znajomymi. Poza tym jest jeszcze bar, gdzie ta gorsza część społeczeństwa spędzała noce na pijaństwu i hazardzie. Tak, nawet takie małe miasteczko ma swoich pijaków. Jednak czy to nie jest nieuniknione, kiedy alkohol stał się dostępny dla każdego, kto skończył osiemnasty rok życia? Każdy przecież potrzebował chwili wytchnienia, zwłaszcza po ciężkim dniu pracy w fabryce. No i co jest nieodłączną częścią małych miasteczek? Oczywiście szalony starzec lub kobieta, mieszkający w starym, przerażającym i rozwalającym się domu. Dorośli omijali ten budynek szerokim łukiem, a dzieci przestrzegali, aby trzymały się od niego z daleka, inaczej zostaną porwane i nigdy nie wrócą. Nikt właściwie nie wie skąd się wzięły te plotki. Po prostu tak było od lat i każdy omijał dom oraz starszego, zgarbionego mężczyznę mieszkającego w tym budynku. Pomimo tego małego aspektu nawiedzonego domostwa i kilku pijaków, miasteczko było spokojne. Nic się w nim specjalnego nie działo, powtarzano jedynie od kilku lat opowieść o pożarze w fabryce. To właśnie tym żyli mieszkańcy małego miasteczka. Ich spokojne, harmonijne życie zostało jednak zachwiane pierwszego maja. Był to początek horroru, który będzie trwał przez jeden miesiąc, zabierając ze sobą krwawe żniwa. A wszystko zaczęło się od znalezienia ciała dziewczyny w rzece przez rybaka, który jak zwykle nad ranem postanowił wypłynąć na jezioro. Dziewczyna była ubrana w zwiewną, letnią białą sukienkę, teraz całą ubrudzoną przez błoto i szlam z jeziora. Leżała na brzegu, a jej ciało co jakiś czas podmywała woda, unosząc nieruchome kończyny, sprawiając wrażenie nadal żywych. Rybak poznał dziewczynę. Była to Lizzy, córka karczmarki Anny McGurren. Rybak wezwał komendanta policji. W biurze nie pracowało wiele osób. Jedynie siedmiu funkcjonariuszy prawa, którzy pracowali o nierównych godzinach. Mężczyzna trafił akurat na swojego przyjaciela. Pomimo że starali się zachować to w tajemnicy, małe miasteczka maja to do siebie, że plotki szybko się w nich rozchodzą. W miasteczku zawrzało od spekulacji. Wszyscy obstawiali nieszczęśliwy wypadek. Osunięcie się gruntu, podczas wieczornego spaceru. Patolog, który był sprowadzany z obrzeża miasteczka, uznał, że zginęła przez utonięcie. To wystarczyło wszystkim, poza matką ofiary, która płakała rzewnymi łzami i błagała, aby ją zaprowadzono do jej ukochanej Lizzy. Tego dnia miasteczko pogrążyło się w żałobie. Nawet chmury opłakiwały piękną córkę karczmarki. Nikt nie podejrzewał tamtego dnia, że będzie to początek serii podobnych zgonów wśród mieszkańców miasteczka. 

_________________________________________________________________________________________________

No i zaczynamy nowe opowiadanie... Zaciekawił was prolog? Bo ja się już nie mogę doczekać, aby dodać kolejny rozdział :3 

Mam też coś dla was. Miałam to dodać przy okazji oneshota, niestety jednak całkowicie wyleciało mi to z pamięci. jjangjjangboy wysłała mi pracę przy okazji epilogu. Przepraszam ją, że dopiero teraz, ale dzisiaj nad ranem, kiedy wywlekałam się z łóżka, przypomniałam sobie, że nie dodałam przy okazji oneshota D: Już mam problemy z pamięcią, a co będzie za kilka lat... zguba mi, zguba.

hm, co by tu jeszcze... ach, tak! Do weekendu pojawi się też karta postaci i dodatkowy bonus, ale to przy okazji najbliższego rozdziału, bo w sumie nie jestem pewna co do niego... Tymczasem do weekendu~