"Nie mów nikomu..." - Prolog

Prolog

Pochmurny deszczowy dzień. Blondynowi wydawało się, że niebo płacze razem z nimi. Było ono ponure, przez gęste chmury nie prześwitywał nawet jeden promień słońca. Jednak może to i lepiej? W końcu na pogrzebie nie powinno być ładnie. Deszcz najlepiej oddawał nastrój wszystkich zebranych. Do tego idealnie ukrywał łzy. Jednak czy powinien je ukrywać? Chyba nie. Zwłaszcza na pogrzebie tak bliskie osoby. 

Mały chłopczyk, którego trzymał starszy chłopak, wyrywał się i płakał. Nie rozumiał czemu jego mamę chowają do wielkiego pudełka i chcą zakopać w ziemi. Przecież ona tylko śpi, a jeśli się obudzi nie będzie mogła wyjść. Dziecko nie potrafi zrozumieć, że mama się już nie obudzi. A nikt nie miał na razie serca go uświadamiać. Wszyscy byli pogrążeni we własnej żałobie. 

Blondyn, który wcześniej trzymał chłopca, ukucnął koło dziecka przytulając jego drobne ciałko. Dziecko się wyrywało i błagało aby oddali mu mamusie. Przez jego krzyki chłopak rozklejał się jeszcze bardziej. Nie był w stanie wytrzymać tego ciężaru, tej atmosfery. Nie mógł wytrzymać dotyku dłoni ojca na własnym ramieniu. Była brudna, nieczysta. Dotyk piekł niczym poparzenie. Teraz, kiedy zabrakło katalizatora, mogło być tylko gorzej. 

- Zobaczysz synu, damy radę – zapewniał go mężczyzna. Nikły uśmiech wpłynął na jego usta. Tak bardzo niestosowny uśmiech w momencie kiedy stał nad grobem zmarłej żony. Po plecach blondyna przeszedł dreszcz obrzydzenia. Chciał być silny, naprawdę tego pragnął i musiał stać się lepszy. Dla swojego małego braciszka, który potrzebował teraz więcej ciepła i opieki. Potrzebował starszego brata, który ochroni go przed potworem spod łóżka. Jego najważniejszym zadaniem było nie dopuścić aby straszne monstrum położyło na nim łapy. Wystarczyło, że on jest brudny, skalany przez potwora. Yoogeun był jego jedynym promykiem nadziei, które musiało być na zawsze czyste. Dla tego dziecka postanawia zostać w tym piekle, które zwą domem. 

______________________________________________________

Chyba za bardzo was rozpieszczam... albo jestem zbyt niecierpliwa. 

Mam nadzieję, że tym razem wszystkim wyświetli się, że dodano rozdział. Większość pewnie nie zauważyła, że we wtorek dodałam 5 rozdział "Nie jestem jak Minho", dlatego zapraszam was do lektury.  ^^ 

Jest to prolog nowego opowiadania nad którym pracuję, wiem że niedługi jednak nie można od razu zbyt wiele ujawniać~ Mam nadzieję, że was zaciekawiło. Zapraszam do komentowania i do lektury 5 rozdziału "Nie jestem jak Minho" :3