"Nie jestem jak Minho" - 1. Nowy uczeń

1. Nowy uczeń

Blondyn szedł przez pusty korytarz w poszukiwaniu sali 3 – B . Kiedy doszedł do celu, zgniótł kartkę chowając ją do kieszeni kurtki. Chłopak miał na sobie obcisłe spodnie w kratkę, do tego czarne, wysokie za kostkę adidasy w dziwne wzorki oraz czarną kurtkę z wieloma ozdobami. Uchylił drzwi zwracając na siebie uwagę nauczyciela. Ten uciszał jeszcze chwilę klasę, po czym zaprosił blondyna gestem dłoni.

- Od dziś do naszej klasy będzie uczęszczał nowy uczeń. – Key przekroczył próg, zwracając uwagę wszystkich uczniów na sobie. Przełknął głośno ślinę stając na środku sali pod tablicą.

- Przedstaw się – ponaglił go nauczyciel.

- Witam, nazywam się Kim Kibum. Proszę, zaopiekujcie się mną. – blondyn ukłonił się nisko w akompaniamencie cichych szeptów.

- Dobrze – mężczyzna poklepał chłopaka po plechach – Usiądź w przedostatniej ławce a my wracajmy do lekcji – Kibum pokierował się do wskazanego miejsca. Usiadł przed czytającym szatynem. Odłożył torbę i odwrócił się do tyłu. Chcial nawiązać z kimś kontakt a chłopak wydawał się inteligentnym i uprzejmym człowiekiem. Został jednak zignorowany , więc odwrócił się do tablicy, podpierając głowę na dłoniach. Bez przerwy czuł na sobie ciekawskie spojrzenia i ciche szepty.

***

Kim westchnął ze szczęścia, kiedy rozbrzmiał dzwonek zwiastujący koniec jakże to„porywającej” lekcji. Key zauważył, że wszyscy zbierają się w grupy i wychodzą lub zostają w klasie jedząc wspólnie. Wyjął więc swoje pudełko ze śniadaniem. Szatyn siedzący za nim zamknął książkę i pokierował się w stronę wyjścia. „Więc zostałem sam„ przemknęło mu przez myśl, kiedy wyciągał komórkę,  na której wystukał smsa o następującej treści :

„ Tutaj jest strasznie! Nikogo nie znam a na dodatek patrzą na mnie jak na jakiegoś kosmitę, co nie ułatwia mi kontaktu z nimi …. Wyciągnij mnie stąd” - Po czym wybrał numer a wiadomość została wysłana do jego przyjaciela – Onew. Mieszka on w sąsiedztwie od kiedy blondyn sięga pamięcią i często go odwiedzał, aby dotrzymać mu towarzystwa, kiedy jeszcze uczył się w domu. Nie musiał długo czekać na odpowiedź. Uśmiechnął się pod nosem kręcąc głową na głupotę przyjaciela, który jednak zawsze umiał mu poprawić humor. Nim jednak zaczął odpisywać, jego uwagę zwrócił nieznajomy, który wtargnął do sali.

- Widzieliście może Minho ? – brunet, niższy od niego o pół głowy, ale o wiele bardziej masywny  stał oparty o framugę rozsuwanych drzwi. Przybysz patrzył wprost na Key. Ten speszył się nieco, nie odwracając jednak wzroku.

- Wyszedł chwilę temu. – odpowiedziała mu niska dziewczyna.

- Mhm – brunet kiwnął głową na znak  że ją usłyszał. Nie obdarzył jej jednak spojrzeniem patrząc cały czas na Kibuma. – Przekaż mu, że go szukałem – tym razem zwrócił uwagę na dziewczynę, lecz przed wyjściem z sali zerknął jeszcze na blondyna. Ten, kiedy nieznajomy zniknął z pola widzenia, wrócił nieco skołowany do pisania smsa. Rozbrzmiał jednak zaraz dzwonek na lekcję, a Key nie zdążył zjeść nawet połowy swojego śniadania.

***

Key przeciągnął się, kiedy nastąpił koniec lekcji i spakował swoje rzeczy. Tym razem musiał zmienić sale przed kolejnymi zajęciami. Kiedy wyszedł na korytarz, rozmowy na chwilę ucichły, po czym nabrały na sile. Kibum, idąc korytarzem, zagapił się na drobna blond postać przez co wpadł na jakiegoś mięśniaka.

- Uważaj, jak łasisz ! – chłopak chwycił blondyna za poły kurtki. Key nie zdążył nic powiedzieć, kiedy jakaś dłoń zatrzymała pięść mężczyzny, która zapewne miała wylądować na jego delikatnej twarzy. Kibum pokierował wzrok na swojego obrońcę. Był to ten sam chłopak, co sprzed godziny.

- Uspokój się, chyba nie chcesz sprawiać sobie i nam problemów ? – mówił obojętnym, lecz nieprzyjmującym sprzeciwów tonem.  Mężczyzna zaklął pod nosem rzucając Key na ziemie i odchodząc za brunetem, z dłońmi wbitymi w kieszenie i uległą postawą. Key podniósł się z podłogi otrzepując ubrania.  Sięgnął po jakąś kartkę do torby, w między czasie obrzucając osiłka licznymi bluzgami. Zerknął na ręcznie narysowaną mapkę szkoły z zamiarem znalezienia sali od wychowania fizycznego.

***

Na wfie grali w kosza. Oczywiście wybrali go, jako ostatniego a pod koniec zajęć zagonili do sprzątania sali. Kibum sprzątał pomieszczenie i bluzgając głośno, wrzucal piłki do specjalnego pojemnika.  Kiedy skończył, wyprostował się, aż coś mu strzyknęło w karku. Dzwonek zadzwonił już pięć minut temu więc pobiegł szybko do szatni. Wleciał do niej jak oparzony, otwierając zamaszyście szafkę i zdębiał, kiedy w środku nie zastał swoich ubrań. Zaklął szpetnie rozglądając się gorączkowo. Ujrzał jakąś kolorową kupkę w umywalce, a na niej nieco już mokrą karteczkę , na której było napisane  „ Zacznij wyglądać jak inni odmieńcze” . Key zgniótł kartkę rzucając ja w kąt i zbierając swoje rzeczy. Rozwiesił ubrania na prowizorycznym wieszaku siadając na ziemi pod szafkami. Podkulił nogi chowając między nie głowę. Otarł jeszcze łzy, które niewiadomo kiedy zaczęły płynąć. Usłyszał, jak ktoś idzie pustym korytarzem, więc skulił się jeszcze bardziej obserwując spod grzywki otoczenie. Ujrzał bruneta, który obronił go ponad godzine temu. Ten jednak przeszedł koło niego obojętnie, idąc do własnej szafki. Nie uraczył go nawet spojrzeniem szukając czegoś . Kibum pociągnął nosem wycierając łzy o koszulkę, która była cała brudna i przepocona. Nie chciał się pokazywać komukolwiek w takim stanie. Nieznajomy stał jeszcze chwilę obok szafki, jakby nad czymś myśląc. Oblizał usta nieco zdenerwowany  patrząc mało dyskretnie na blondyna. Ten jednak miał głowę schowaną między nogami. Podniósł ją jednak, kiedy poczuł jak coś ląduje na nim. Sięgnął po to dłonią, w międzyczasie brunet zamykał szafkę bawiąc się małym scyzorykiem. Key złapał w dwie ręce rzuconą rzecz rozpoznając w niej koszulkę. Czarną z nadrukiem wilka szczerzącego kły. Spojrzał na nieznajomego nie wiedząc co powiedzieć, jednak kiedy ten też milczał w końcu postanowił się odezwać.

- Dziękuję… - uśmiechnął się lekko do niego zmieniając koszulki i zostając nadal w spodniach od dresu. Niższy chłopak odwrócił wzrok, kiedy ten się rozbierał, po czym znowu spojrzał na niego twardo.

- To jest ostatni raz. Nie licz na moją pomoc – zaplótł ręce na piersi bawiąc się językiem – Musisz pokazać, że masz jaja , a nie zachowujesz się jak jakaś baba. – ściągnął brwi kierując się w jego kierunku, minął go jednak z zamiarem wyjścia z szatni. - Nie jestem jak Minho – dobiegł jeszcze Kibuma cichy szept zza pleców, jednak zignorował go, bo zapewne brunet mówił do siebie. A Key nie rozumiał sensu tych słów. Zabrał więc nadal wilgotne ubrania i pokierował się do wyjścia chcąc być już w domu i odpocząć w miękkim łóżku.

_______________________________________________________________
Pierwszy rozdział nowego opowiadania. Krótki jednak każdy kolejny będzie dłuższy.
Rozdział jedynie do połowy betowany. Mam nadzieję, że to wam nie przeszkadza. Samo opowiadanie było pisane dwa lata temu, wznowiłam je i kontynuuje od 5 rozdziału. Dlatego też może być pewna różnica miedzy tym jak pisałam dawniej a teraz. 
Dziwicie się pewnie też, dlaczego dzisiaj wrzucam rozdział. Ano, z dwóch powodów.
1. Byłam niecierpliwa.
2. Blog przekroczył 5tys. wejść za co chciałabym wam podziękować tym oto rozdziałem. <3
Co prawda to nie to opowiadanie, jednak to tutaj odpisze na wasze komenatrze do Strach ma wielkie kły :

Datenshi189 - nie wiem jak to robisz, ale zawsze jak czytam to co mi napiszesz, uśmiecham się jak głupia xD I przyjmuje na siebie wszelkie zarzuty, jeśli przeze mna stałaś się jeszcze bardziej zboczona i zadbam o to aby twój  stan się.. pogarszał? : D Poza tym jak Jonghyun miałby się nie zgodzić skoro Key tak cudownie pachnie i ma tak gorące ciało/ Jakbym miała takiego Key to bym go nie wypuszczała z szafy, aby ktos przypadkiem mi go nie porwał xD Co do tego jak wspomniałaś "przyziemnie zakończonego stosunku".. niestety dla Jonghyuna to za szybko aby wyznać miłośc. Owszem, Key pociaga go wizycie i czuję potrzebę aby się nim opiekowac, jednak nie zapominajmy, ze nasz JJong ma ponad 600 lat i raczej nie zakochuje się tak szybko ;3
Kurde, twój komentarz sprawia, że ego mi rośnie... xD a ten kreci taniec widze pierwszy raz w zyciu o.o przywodzi mi na myśl te brązowe stworki z pokemonów xD

i_want_youu - Mistrzynią? Oj, przestań * macha zawstydzona rączką, zakrywając rumieńce * Ale dziękuję <3 starałam się aby pierwszy raz Key był wyjątkowy. Pociłam się i trudziłam ale widać efekt jest! No i kto nie chciałby takiegowłasnego wampirka wiecznie młodego i pełnego energii : D

witness. - licze, że nam obu wróci wena ;< bo już nie mogę się doczekać tego co siedzi w twojej główce! ^^

Fumi Yamato - Co prawda to nie kolejna część "strach ma wielkie kły" jednak mam nadzieję, że i to opowiadanie Ci się spodoba :3

Maknae Star - Nie ma problemu! Nie przejmuj się tym ;3 Lepiej późno niż wcale! Ciesze się, że się podobało. Niestety na kolejny rozdział trochę poczekasz, bo nie mam na tamto opowiadanie weny ;< Jednak zbiorę się abyś nie musiała czekac zbyt długo! I nie zapominajmy, pomimo że Key już nie pachnie jak dziewica nadal kusi naszego wampirka swoim słodkim zapachem. : D

Marta K - Kurde, niby wampir, istota nocy a wszyscy w nim widza kochanego i troskliwego faceta. xD Kurde, aż na twój opis dzikiego Jonga zrobiło mi się gorąco... mrau, drapieżny Jonghyun jest najlepszy <3 Co do nowego opowiadania, które mam powyżej to nie powiedziałabym, że Minho jest tym złym. Jednak nie wiem czy nie zdradzę Ci zbyt wiele i nie powiem o kilka słów za dużo. Będziesz musiała przekonać się z czasem. :3

Mam nadzieję, że zainteresowałam was pierwszym rozdziałem. Nie będzie to tak ciężkie opowiadanie jak Strach ma wielkie kły. Będzie raczej utrzymane w lekkiej szkolnej tematyce. :3
Co do następnej notki pojawi się uwaga... * werble * Już w niedzielę! Tak wiem.. szybko ;3 Po prostu mam dużo rozdziałów do przodu napisane [ właśnie kończę pisać 8 rozdział! ].

Tak więc do zobaczenia w niedziele <3